Her tahiyyatta biat tazeliyoruz…
Her şehadet kelimesinde bu vurgu var…
Her Fatiha-i Şerife’de… Her “iyyake” bir sözdür…
Her “na’budu”, her “nestain” aynı ölçünün ahdidir…
Amma hiç haberimiz yok gibi…
Şu beytin vurguladığı manayı her gün defalarca söz veriyoruz…
Ve yine şu beyti en çok tekrar eden bir zümrenin mensupları olarak ne kadar da yabancı düşüyoruz sürekli bu irade beyanına…
Beşerin dehasını vahyin ahkamının önüne nasıl da hemencecik getiriyoruz…
Samed olana müteveccih olması gerekirken, bir beşere muhabbetimizin boyutları taşkınlaşıp nasıl da kalbin batınını tamamen işgal edebiliyor…
Bir beşer için kükrediğimizin zekatı kadar dahi, şu beyitte sözü edilen ölçü uğruna tısladığımız bile olmuyor…
Nasıl insanlarız biz…
Bir de Müslümanlığımıza laf söyletmeyiz ha…
Yazık bize…
21 Şubat 2017
İlk yorum yapan siz olun