İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

dev cüceler

Lise yılları…

1976 olmalı…

Devamsızlıktan sınıfta kalmıştım.

Devamsızlık sebebim ise o zamanki siyasi hadiselerdi tabii.

Aynı sebeple lisenin önüne okul çıkışında dikildiğimde, sol grubun en meşhurlarının arasında elim belimde voltamı atarken, okuldaki bazı arkadaşlarımın (!) okulun bahçesinin arka kapısından sıvıştıklarını duyardım hep.

Şimdi o sıvışanlardan birisi bu ülkenin en meşhurlarından, hem de büyük dava adamı.

O konuşurken ben utanıyorum, Allah Allah ben de sanıyordum ki orayı biz kurtarmışız, meğer bu arkadaş yapmış bütün o işleri diye mahcub oluyorum.

Biz de kendimizi bir şey sanmışız yıllarca…

İhlas mı ?

Rabbinin verdiğine (elmas) razı olmazsan halkın vereceği balon kıymetindeki şişip şişip büyüyen şöhret-i kazibeye tav olursun diyor içimdeki ses.

En iyisi mi razı ol, otur oturduğun yerde.

————

Bu romanı yazmaya devam etsem iyi olacak herhalde

Yorumlar:

İsmail Erdoğan

Bence de yazmalısın o günleri; yaşadıklarını ve şahit olduklarını, bugünlerle harmanlayarak elbette.

Hüseyin Dogan

senden 100 roman çıkar abi…hem de satış rekoru kıracak

Kenan Kılıçaslan

aslında başlamıştım, bir kısmını yazdım… baktım devam edemiyorum… adını YARIM KALAN ROMAN koyup bıraktım

Kenan Kılıçaslan

bunu da silerim herhalde birazdan

Kenan Kılıçaslan

ilk ismi ise SİYAH PARKALI ADAM dı 🙂

İlk yorum yapan siz olun

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir